ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΔΗΙΑΝΕΙΡΑ

Ο Αθλητικός όμιλος Δηιάνειρα είναι ένα νεοσύστατο σωματείο, αναγνωρισμένο με κύριο σκοπό την διάδοση του αθλητισμού στον Διόνυσο καθώς και στην ευρύτερη περιοχή.
Είναι ένα σωματείο που όλα τα μέλη του και η διοίκηση έχουν πρώτα από όλα αθλητική παιδεία κάτι που λείπει συνήθως στους διοικούντες (κυρίως επειδή οι ίδιοι είναι ερασιτέχνες η δεν έχουν κάνει ποτέ αθλητισμό).
Θα κάνουμε αργά, σταθερά, και ποιοτικά, βήματα προς τα εμπρός. Δεν βιαζόμαστε.
Προάγουμε τον υγιή αθλητισμό θέλουμε να φτιάξουμε καλούς αθλητές και σαν συνέχεια της αγωγής σωστούς ανθρώπους.
Η πολιτική και οι ίντριγκες μακριά από μας. Γι αυτό και μέσα στα πλαίσια του ευ αγωνίζεσθε και της ευγενούς άμιλλας θέλουμε να συνεργασθούμε με όλα τα σωματεία της περιοχής μας μέσα και έξω από το Διόνυσο.
Η δημιουργία του αθλητικού μας σωματείου ήταν απαραίτητη στον Διόνυσο γιατί και ο πληθυσμός της πόλης μας έχει αυξηθεί ραγδαία τα τελευταία χρόνια αλλά και γιατί ο αθλητισμός για να αναπτυχθεί σωστά απαιτεί υγιή ανταγωνισμό.
Θα υπάρχει σεβασμός και συνεργασία προς όλα τα εμπλεκόμενα μέρη δηλαδή με αθλητές, γονείς και κηδεμόνες, προπονητές, γυμναστές, έφορους και διοίκηση.
Περιμένουμε επίσης την συνεργασία και την αρωγή από την Δημοτική αρχή του Διονύσου αφού και η έδρα μας είναι στον Διόνυσο Αττικής και τα μέλη μας είναι δημότες Διονύσου . Για αυτό και έχουμε επιδιώξει συνάντηση με την Δημοτική αρχή . Έχουμε δε ζητήσει και την χρήση των Δημοτικών αθλητικών χώρων (δημοτικό στάδιο Διονύσου και δημοτικό γήπεδο καλαθοσφαίρισης για τους 50 αθλητές μας που είναι και στην πλειοψηφία τους μαθητές των σχολείων Διονύσου Αττικής.
Ο αθλητικός όμιλος Δηιάνειρα έχει ήδη ξεκινήσει τις αθλητικές του δραστηριότητες για το αθλητικό ετος 2008-2009 από τον Οκτώβριο μήνα 2008. Διαθέτει προπονητές –γυμναστές όλοι απόφοιτοι της γυμναστικής ακαδημίας (Τ.Ε.Φ.Α) .
Οι εγγραφές των αθλητών άρχισαν και οι ημέρες προπονήσεων είναι καθημερινώς απο Δευτέρα εως και Παρασκευή 17.00-18.30 και Σαββάτο 10.00-11.30
Τηλέφωνο: Για συνεννόηση 210 8150932 , κινητό 6982686385

ΑΠΟ ΤΟ ΑΔΥΝΑΤΙΣΜΑ ΣΤΗ ΔΙΑΙΤΟΘΕΡΑΠΕΙΑ

Το υπερβάλλον βάρος και η παχυσαρκία, δηλαδή η συσσώρευση υπερβολικού λίπους στον ανθρώπινο οργανισμό που πλήττει όλα τα όργανα και συστήματα στό σώμα μας, έχει λάβει διαστάσεις επιδημίας στον πλανήτη. Ο παγκόσμιος οργανισμός υγείας κατατάσσει την παχυσαρκία στις επικινδυνότερες παθήσεις με κατεθυντήριες οδηγίες προς τους φορείς υγείας όλων των χωρών, ενώ προσπαθεί να ευαισθητοποιήσει τούς πολίτες αλλά και το υγειονομικό προσωπικό για την σοβαρότητα του προβλήματος. Οπως όλες οι παθήσεις έτσι και η παχυσαρκία θα πρέπει να αντιμετωπισθεί σε τρία επίπεδα: στην πρόληψη, στην θεραπεία και στην αποφυγή της υποτροπής, την αποφυγή δηλαδή του “πισωγυρίσματος” στην νόσο. Αν λάβουμε υπόψιν ότι η παχυσαρκία θεωρείται χρόνια νόσος, όπως π.χ ο σακχαρώδης διαβήτης, αυτό και μόνο σημαίνει ότι χρήζει χρόνιας παρακολούθησης.

Η συγκεκριμένη παθολογία εχει πολυπαραγοντική αιτιολογία· έχει δηλαδή πολλά αίτια που συχνά συνυπάρχουν και αυτό δυσχεραίνει ακόμα περισσότερο την ίαση. Αυτό φυσικά με κανένα τρόπο δεν πρέπει να μας αποθαρρύνει τόσο εμάς ως ειδικούς όσο και τους άμεσα ενδιαφερόμενους ασθενείς. Η συνεργασία όλων των εμπλεκομένων, όπως συμβαίνει στίς παθήσεις που εμπλέκονται διαφορετικά συστήματα του οργανισμού, θα πρέπει να ισχύσει και σε αυτή την περίπτωση.

Η έναρξη γίνεται από την σχολική αγωγή, όπου από την θεωρία θα πρέπει να περάσουμε και στην πρακτική, εννοώντας την σχολική καντίνα. Η ενημέρωση των γονέων, που οι ίδιοι μεγάλωσαν με την προσφιλέστατη ρήση «τα πάχη μου, τα κάλλη μου», θα πρέπει να είναι ένας άλλος στόχος των υπευθύνων φορέων. Η δημοσιογραφική ενημέρωση θα πρέπει να εντατικοποιηθεί και τέλος, η πυραμίδα των λειτουργών υγείας θα πρέπει να συνυπάρξει και να λειτουργήσει κυρίως στην αντιμετώπιση της παθολογικής οντότητας. Η διαβάθμιση του προβλήματος σε υπερβάλλον βάρος και παχυσαρκία, σύμφωνα με τον Δ.Μ.Σ., θα μπορούσε, σε γενικές γραμμές, να λειτουργήσει και ως κατεύθυνση για τους ενδιαφερομένους. Ως γνωστό Δ.Μ.Σ. ( βάρος / ύψος² ) μικρότερο του 30 σημαίνει υπερβάλλον βάρος όπου εφόσον ο ίδιος ο ενδιαφερόμενος, με τις κατευθυντήριες οδηγίες (π.χ. δίαιτα –άσκηση), δεν καταφέρνει να αδυνατίσει, θα πρέπει να αναζητήσει βοήθεια σε ειδικό διαιτολόγο. Με την σειρά του ο ίδιος ο διαιτολόγος, σε περίπτωση μη επίλυσης του προβλήματος και ακόμη περισσότερο όταν έχουμε επιδείνωση, θα πρέπει να παραπέμψει στον ιατρό, όπως και αυτός με την σειρά του θα πρέπει να συνεργάζεται με ιατρούς άλλων ειδικοτήτων. Από την στιγμή αυτή το γνωστό σε όλους μας «αδυνάτισμα» δίνει τη θέση του στην διαιτοθεραπεία.

H διαιτοθεραπεία δεν είναι άλλο από την ιατρική αντιμετώπιση του προβλήματος, που μπορεί να περιλαμβάνει εξειδικευμένα διαιτητικά προγράμματα, όπως δίαιτα πολύ χαμηλών θερμίδων (VLCD), πρωτεϊνική δίαιτα, δίαιτα ζώνης, φαρμακευτική αγωγή κ.λ.π. Όπως συμβαίνει με όλες τις παθήσεις, έτσι και με την συγκεκριμένη, ο γιατρός θα πρέπει να χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα που η επιστήμη του παρέχει για την αντιμετώπιση της νόσου.

Ύστερα, λοιπόν, από ένα λεπτομερές ιστορικό (ιατρικό και διατροφικό) θα πρέπει να καταλήξει και στο θεραπευτικό σχήμα. Η αποτυχία ενός εξ’ αυτών δεν θα πρέπει να απογοητεύσει ούτε τον ίδιο ούτε τον ασθενή. Αυτό άλλωστε συμβαίνει συχνά και με άλλες παθήσεις, όπου αλλάζει το θεραπευτικό σχήμα σε περίπτωση αποτυχίας, έτσι θα πρέπει να ισχύσει και σε αυτήν την περίπτωση. Δεν υπάρχει μαγικό φάρμακο δίαιτας, υπάρχουν διαφορετικοί ασθενείς με διαφορετικές ιδιαιτερότητες και συγκεκριμένες ανάγκες. Για παράδειγμα, η άσκηση σε συνδυασμό με την δίαιτα είναι δύσκολο, αν όχι αδύνατον, να ακολουθηθεί από κάποιον που στα πενήντα του χρόνια και περισσότερο δεν ασκήθηκε ποτέ.

Μια δίαιτα πολύ χαμηλών θερμίδων σαφώς και είναι δύσκολο να ακολουθηθεί εκτός νοσοκομείου και ασφαλώς απαιτείται τεράστια αυτοπειθαρχία, αν όχι ψυχολογική υποστήριξη.

Η πρωτεϊνική δίαιτα αποτελεί πολλές φορές καλή αρχή αλλά υπό εργαστηριακή παρακολούθηση και ιατρική επίβλεψη λόγω επικινδυνότητας σε ορισμένες κατηγορίες ανθρώπων.

Η φαρμακευτική αγωγή από μόνη της υποδηλώνει την συνταγογράφηση άρα αποτελεί κατεξοχήν ιατρική θεραπεία για ελάττωση του βάρους. Σε αυτή την περίπτωση, πέραν των παρενεργειών και αντενδείξεων των συγκεκριμένων φαρμάκων, ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να επιδείξουμε στην διατροφή των ανθρώπων αυτών, πολλοί από τους οποίους έχουν γνωρίσει την απογοήτευση από συγκεκριμένες αγωγές, διότι το διαιτολόγιο τους δεν είχε προσαρμοστεί στις δικές τους προσωπικές ανάγκες.

Ένα σημαντικό κεφάλαιο της διαιτοθεραπείας είναι αυτό του ελλείμματος των μικροθρεπτικών και μακροθρεπτικών συστατικών!

Ολες οι δίαιτες εξ’ ορισμού περιέχουν λιγότερη ποσότητα φαγητού άρα μικρότερη ποσότητα από ορισμένα θρεπτικά και μικροθρεπτικά συστατικά. Ως αποτέλεσμα αυτού του ελλείματος παρουσιάζονται συχνά αδυναμία, δυσφορία, κακή διάθεση και μειωμένη αντοχή, που επιφέρουν μειωμένη επιμονή στην διαιτητική αγωγή, ελάττωση του μεταβολισμού και, τέλος, αποτυχία περαιτέρω μείωσης του βάρους. Γι’ αυτούς και για άλλους λόγους είναι σημαντικός ο θεράπων ιατρός να καλύπτει με συμπληρώματα διατροφής τα διατροφικά αυτά ελλείμματα.

Η σημασία της κατανομής των γευμάτων στο ημερήσιο πρόγραμμα είναι ένα τεράστιο μεταβολικό πρόβλημα για τον οργανισμό στην εποχή μας. Ένα κλασικό παράδειγμα είναι η μεγάλη απόσταση των γευμάτων μεταξύ τους, γεγονός που μπορεί να επιφέρει υπογλυκαιμία η οποία με την σειρά της αυξάνει το αίσθημα πείνας. Ένα γρήγορο σνακ σε αυτές τις περιπτώσεις μπορεί πρόσκαιρα να ελαττώσει την πείνα αλλά αυτό το γρήγορο ανεβοκατεύασμα του γλυκαιμικού δείκτη επιφέρει μεγαλύτερη πείνα και, στην συνέχεια, κατανάλωση περισσότερου φαγητού. Ταυτοχρόνως, η μη σωστή γρήγορη διατροφή, όπως αυτή του εμπορίου, όπου δεν περιέχει τα απαιτούμενα θρεπτικά και μικροθρεπτικά συστατικά, εξαναγκάζει τον οργανισμό να χρησιμοποιήσει διαφορετικές μεταβολικές οδούς (π.χ. γλυκονεογένεση) με ελάττωση της άλιπης μάζας (βλέπε μυϊκή μάζα) και μείωση του βασικού μεταβολισμού. Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε πολλά παραδείγματα που αυξάνουν το βάρος κατά αυτόν τον τρόπο μακροπρόθεσμα. Υπάρχουν πολλά ακόμα παραδείγματα, που θα μπορούσαν να αναφερθούν για την χρονολογική σημασία των γευμάτων, που είναι αδύνατον να αναλυθούν στο συγκεκριμένο κείμενο.

Τέλος, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε τις συγκεκριμένες διαιτητικές αγωγές σε συγκεκριμένες παθολογικές καταστάσεις όπως σακχαρώδης διαβήτης υπερχοληστερολαιμία, υπερουριχαιμία, αλλά και διατροφή για άτομα τρίτης και τέταρτης ηλικίας που χρήζουν διαιτοθεραπευτικής προσέγγισης .